İçimizden Biri Mini Röportajlar Filiz Abak - Röportaj: Nezih Tekay

Filizciğim kendini biraz tanıtır mısın bizlere?

Mardinliyim Van'da Resim Öğretmenliği bölümü öğrencisiyim.

Teşhiş konulduğunda neler hissettin? Nasıl bir tedavi sürecinden geçtin?

Hastalığım öksürükle başladı, birkaç doktora gittim üşütmüşsün dediler geri gönderdiler. Sonra tetkik yapıldı ve Non Hodgkin Lenfoma olduğunu söyledi doktor. Adını bilmediğim bir hastalıktı. Doktor uzun bir ilaç süreci seni bekliyor dedi. Ben daha 2. Sınıftayım dedim bana okulunu dondur dedi işte o an anladım kötü birşey vardı. Sonra ağladım ablam vardı yanımda teselli oldu bana. En çok okuldan ayrılacağım için üzüldüm. Çünkü ilk yılım depremle gitmişti bu yılsa böyle...

Sonra ameliyat oldum. 6 kür kemoterapi aldım ve daha sonra yoğunlaştırılmış 2 kür daha aldım. Hücre nakli yapılacaktı mucize olmuş 8 kür sonunda temizlenmişti. Daha sonra Radyoterapi uygulandı. 9 cm boyutundaydı kitle doktorum onu kar gibi eriteceğini söyledi. 

Ve bana sen bir mucizesin dedi, benim hastalığım Lenfoma türlerinin en asi olanıymış.

Daha sonra neler oldu?

6 ayda biter tedavi dedi doktorum. Sadece 6 ay dedim sabredecektim. Okulumu dondurmadım, çünkü ben okulu hayatı çok seviyordum. 13 gün Van'da 7 gün Ankara'daydım. Van'a okula geldiğimde kendime geliyordum, mutlu oluyordum.

Bu deneyim sana neler öğretti? Olumsuzluklara nasıl başa çıktın?

Tedaviden dolayı bazen canım acıyor sinirim bozuluyordu, sevdiklerimi kırıyordum arada. Abilerim, ablalarım, okul arkadaşlarım üzülüyorlardı bana ama ben onları teselli ediyordum artık. Bu biraz ters durumdu onlar için.

Ama ben sonucun iyi olacağına inanıyordum, emindim. Annem çok üzülüyordu , ağlıyordu onun için daha çok umutlandım, daha çok inandım. İnsanları kırmak bencillikti hem. Annemi görünce hastalığım bir hiç oldu. Ve anladım ki onun yerinde olmak istemezdim çünkü o bir anneydi.

Saçlarım uzundu çok seviyordum herkes uzun saçlı kız diye hitap ederdi bana. Karar aldım onlar dökülmeden ben kestim ve peruk yaptım daha sonra kendime.

Son olarak Kanserle Dans edenlere ve Kanserle Dans ailesine söylemek istediğin bir şey varmı?

Ben hastalıktan önce karamsar biriydim ama Rabbim tedavi boyunca sabır verdi. Kötü şeyler hiç aklıma gelmedi. Bu süreçte hocalarım olsun ailem olsun arkadaşlarım olsun beni sevenleri gördüm. Desteklerini hissettim ve anladım ki ben çok şanslıyım.

Dansçılara mesajım; sakın umudunuzu yitirmeyin, hastalığı değil sevdiklerinizi düşünün.. Sonunda o size direnemeyecek ve yok olacaktır. Mutlu olun, hayattan kendinizi soyutlamayın. Hastalık öncesi nasılsa sonrasıda öyle olsun. Kendinize iyi bakın, sosyal yaşama odaklanın. Hayat çok güzel ve tedavi ağrıları gelip geçici.

1 Yıl oldu bu savaşa başlayalı. 1 ay oldu yendim bu hastalığı. Çareniz mutluluk olsun.

Kanserle dansa mesajım; Her soruma umutla cevap veriyorlar. Onlar sayesinde ömürlük dostlar edindim. Ve çok destek gördüm. Sağolsunlar. İyi ki varlar.

Filiz Abak

Röportaj: Nezih Hukay Tekman