Aslında her hangi bir şikayetle gitmedim doktora, tamamen tesadüf oldu. İş başvuru için kullanılan sıradan bir Akciğer Filmi için gittim hastaneye...
"Akciğerinde tanımlayamadığımız lekeler mevcut" dedi radyoloji uzmanı. Bu dansa böyle başladım. Özel bir hastanede tetkik ve testler yapıldı beni Üniversite Hastanesinde yönlendirdiler ve orda çıktı: "kansersin" dendi; sadece sustum...
...bir an, içinde bulunduğum durumu tahayyül edemedim. Ne diyeceğimi yada ne demem gerektiğini bilemedim.
Bu hastalık hayatınızda neleri değiştirdi olumlu ve olumsuz olarak ?
Çoğu insan kansere yakalanınca her şey bitti gibi düşüncelere kapılıyor .Benim için öyle olmadı. Asla yılmadım. Her şeyden önce sosyal hayatım neredeyse iki katına çıktı. Benim gibi bir sürü hasta ile tanıştım ve bu bana muhteşem bir güç veriyor.Onlarla her şeyimi paylaşıyorum;tabi ki onlar da benimle.
Ama olumsuz anlar da olmuyor değil. Neredeyse 1,5 yıldır Dans ediyorum. Tabi doğal olarak yorucu bir tedavi süreci. Çok fazla dışarı çıkamıyorum. Arkadaşlarımı çok göremiyorum..."Ve Saçlarımı Çok Özlüyorum"...
Yakın ve uzak çevreyle ilişkiler nasıl değişti ?
Zaten çok sıcak ilişkiler içerisinde olduğum bir çevreye sahibim. "Paylaşma" kavramı hayatımın her anında var. Hastalıktan sonra o ilişkiler öyle güzel yerlere geldi ki sıcaklık neredeyse kor alevlere dönerek daha da güçlendi. Uzak çevremde daha önce bahsettiğim gibi muhteşem bir şekilde arttı ve ben bundan çok mutluyum. Bu tarifi imkansız "Tılsım" hiç bitmesin istiyorum.
Bu sürecin en büyük zorluğu neydi ?
Bu dansın en büyük zorluğu benim için "Kemoterapi" oldu. Malum sonuçlarını düşünmek bile korkutucu...
Nasıl destek aldınız ?
Aslında "İnanç" insanın en büyük destekçisi ama Ailemi asla unutamam. Onlarsız bir dans düşünemiyorum. Neredeyse benimle birlikte nefes alıyorlar Akrabalarım,arkadaşlarım,doktorlarım,hemşirelerim...yeni tanıdığım ve tanışacağım herkes...Sanki tüm dünya bana destek oluyor."Babacığım seni çok özlüyorum..."
İnancınızı asla kaybetmeyin ben hiç kaybetmedim. Şunu biliyorum bu kötü partner benimle bir kere daha dans etmeye gelse ben o dansa şimdiden hazırım...
Bizi nasıl buldunuz ve nasıl gönüllü yardımcı olmaya karar verdiniz ?
Dedim ya zaten çok sosyal bir çevreye sahibim. Sizleri de bu sayede buldum, iyi ki de bulmuşum. Paylaşma kavramı hayatımın her anında var ve işte bu yüzden gönüllü yardımcıyım, ve olmaya da devam edeceğim. Taki gücümün yettiği son ana kadar...
Zafer Utku ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder