“ Bir sonraki randevu için Houston’a gitmeye hazırlanırken beni bir sıkıntı basar. Bu doktor randevusundan kaynaklanan endişe ve anksiyete duygusudur. Anksiyete ataklarım kanser seviyesinin ölçülmesi için yapılan tetkikler esnasında gelir. Bu kanserimin nüksedeceğini ve onunla tekrar nasıl savaşacağımı düşünmeye başladığım andır.
Kanserin tekrar nüksetmesi üzerine anksiyete (kaygılar)
Kanserimin tekrarlayacağı kaygısı, bir tetkik için yada doktor randevusuna gitmedikçe her zaman aklımda olmuyor. Fakat, bu Çarşamba yola çıkıyorum ve bu düşünceler şu anda zihnimdeler.
Kanserimin tekrarlayacağı kaygısı, bir tetkik için yada doktor randevusuna gitmedikçe her zaman aklımda olmuyor. Fakat, bu Çarşamba yola çıkıyorum ve bu düşünceler şu anda zihnimdeler.
Doktora gitmek kanser tekrarını aklıma getiriyor. Bu kanser olduğumun ve sıkı mücadele ettiğimin bir hatırlatması, fakat bu ayrıca kanserin hayatımın bir parçası olduğunun da kuvvetli bir hatırlatmasıdır.
Bir yılı doldururken sorular
Kanser hakkında çok düşünüyorum.Kanserin geri gelmesi hakkında konuşuyorsam, çoğunlukla insanlar “öyle söyleme” diyorlar. Onun geri gelip gelmeyeceğini kimse bilemez. İnşallah asla olmaz ama onun geri gelmesi durumu için hazırlıklı olmaya da ihtiyacım var.
Kanserden kurtulalı bir yılı doldurmak üzereyim. Bu mutluluk dolu geçen bir yıl oldu. Şimdi bir yılı tamamlarken zamanın böyle devam edip etmeyeceği konusunda endişeliyim.
Arkadaşlarım ve ailem biliyorlar ki ben kanser süresince ne kaçırdığımı veya kendimi nasıl hissettiğimi düşünerek yaşamıyorum. Bazen geriye bakmanın o günleri yaşamaktan daha zor olduğunu düşünüyorum.
Asla bitmeyen kavgamın hatırlattıkları
Geçenlerde yıllık gezi için arkadaşlarımla dışarıya gittim. Bir gün bisiklet kiraladık ve uzun bir sürüş yaptık. Rotamız uzun bir köprünün üzerinden geçiyor.
Geçen sene bu köprüden bisikletimle yürümek zorunda kalmıştım. Bu sene yürümeden geçtim, fakat geçen yıl kemoterapi aldıktan bir hafta sonra gerçekleşen bu olayı düşünmeye devam ediyordum.
Bu sene köprünün üstünde geçerken, kemoterapiden sonra 5 milden fazla bisiklet sürebildiğime şaşırdım. Düşünmeden edemedim, “Bunu nasıl yaptım”. O zamanın hatırlattıkları, beni kanserle bitmeyen mücadele gerçeğine götürüyor.
Bir bekleme odası arkadaşlığı
Bir tetkik ve kemoterapi randevusu öncesinde bekleme odasında otururken, devam eden tetkikleri için orada bulunan hoş bir hanımla tanıştım. Oldukça fazla tetkik korkusu yaşıyordu. O da benim gibi genç bir anneydi.
Epey bir süre konuştuk ve hatta sohbet ettik. Sanıyorum bu her ikimizin de sakin kalmasına yardımcı oldu.
Onun tetkikleri negatif çıktı.
O ve ben şimdi Facebook arkadaşlarıyız, be ve onun hayatına ayak uydurmam beni mutlu ediyor. Hayatına. Hastalığına değil, hayatına.
Endişeli olmak için yeni sebebim
Bu kez, ben de endişeliyim, çünkü ilk defa Houston’a yalnız gidiyorum. Yol arkadaşım Barbara bu kez benimle gelmeyecek.
Arkadaşımı özleyeceğim. Alışkanlıklarımızı ve normalde gittiğimiz yerleri özleyeceğim. Gülüşleri ve çok rahatlatan gezileri özleyeceğim.”
Linda Ryan listesinde kansere çek attığını düşündü. İlk maratonunu koştuğunda, yedi yıl sonra rahim ağzı kanserinin geri döneceğini hayal etmek çok zordu. Kanser yanlış kadını seçmişti. Kanser savaşına üçüncü kez hazırdı. Linda Ryan’ı MeStrong.net’te takip edebilirsiniz.
Kaynak:
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder