Esra’ya gönüllü hikayelerimi yazıyorum dediğimde bloğa koyalım dedi. Bu ilk denemem… Haftada bir gün bir hastane/hospiste calışıyorum ve zamani unutuyorum oradayken.
Gönüllü olmak için önce bir mülakattan sonra eğitimden geçmeniz gerekiyor. Ben de iki sene önce formları doldurdum ve görüşmeye çağrıldım. Benimle konuşan koordinator Erik isminde çok tonton bir adamdı. Bana ‘ölümcül ya da kritik bir hastalık ya da kaza geçirip geçirmediğimi’ sordu.
Aklıma 2000 senesinde gecirdiğim bir trafik kazası geldi. Hepimizi arabadan yaralı olarak evinden kazayi gorup yardima gelen biri çıkarmış arabasına alıp yakındaki Çapa acile götürmüştü. Neden ambulans gelmediği ayrı bir hikaye! Doktorlar kanama şüphesiyle tomografi istemişti. Şansıma hastanenin 2 tomografi cihazi da bozuktu. İşte o isimsiz kahramanım ailem gelip beni başka bir hastaneye götürene kadar iki saat boyunca benimle kaldı. Elimi tuttu. Belkı en fazla bir iki kelime söyledı ama varlığıyla inanılmaz bir güven ve huzur verdi bana.
Ben heyecanla bu hikayeyi anlatırken işte dedi Erik “bir gönüllü olarak hastaların yanında oldugun her an bu yabancının senin için yaptıklarını hatırla. Koşulsuz şartsız varlığını yüreğini sunman bazen söze bile gerek kalmadan verebileceğin en güzel hediye olacaktır.”
Her hafta nöbetimin başında bu öğüdü hatırlıyorum.
ET
Esra’ya gönüllü hikayelerimi yazıyorum dediğimde bloğa koyalım dedi. Bu ilk denemem… Haftada bir gün bir hastane/hospiste calışıyorum ve zamani unutuyorum oradayken.
Gönüllü olmak için önce bir mülakattan sonra eğitimden geçmeniz gerekiyor. Ben de iki sene önce formları doldurdum ve görüşmeye çağrıldım. Benimle konuşan koordinator Erik isminde çok tonton bir adamdı. Bana ‘ölümcül ya da kritik bir hastalık ya da kaza geçirip geçirmediğimi’ sordu.
Aklıma 2000 senesinde gecirdiğim bir trafik kazası geldi. Hepimizi arabadan yaralı olarak evinden kazayi gorup yardima gelen biri çıkarmış arabasına alıp yakındaki Çapa acile götürmüştü. Neden ambulans gelmediği ayrı bir hikaye! Doktorlar kanama şüphesiyle tomografi istemişti. Şansıma hastanenin 2 tomografi cihazi da bozuktu. İşte o isimsiz kahramanım ailem gelip beni başka bir hastaneye götürene kadar iki saat boyunca benimle kaldı. Elimi tuttu. Belkı en fazla bir iki kelime söyledı ama varlığıyla inanılmaz bir güven ve huzur verdi bana.
Ben heyecanla bu hikayeyi anlatırken işte dedi Erik “bir gönüllü olarak hastaların yanında oldugun her an bu yabancının senin için yaptıklarını hatırla. Koşulsuz şartsız varlığını yüreğini sunman bazen söze bile gerek kalmadan verebileceğin en güzel hediye olacaktır.”
Her hafta nöbetimin başında bu öğüdü hatırlıyorum.
ET
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder