Acıların
olgunlaştırdığını düşünerek duvar gibi sağlam durdum ayakta. Sana ihtiyacı
olanlara sevgini, sabrını sunmak, güçlü görünmek adına. Yaşanan çok daha büyük
acılar olduğunu düşünerek, gözünden akacak bir damla yaşı boğumlamak
yüreğinde...
''Zaman
herşeyin ilacıdır''deyip zamana bırakmak ve alışmak. Ama yok alışılmıyor ki!
Alışılmıyormuş! Sadece zamanın içinde yaşamına devam ediyor duyguların. Zaman,
içindeki sevginin ve özlemin daha da artmasını sağlıyormuş gidenlerin
arkasından.
Yaşadığın
zorlu sürecin arkasından umut ve özlemle bakan gözleri daha kolay anlar
oluyormuşsun. Aslında yalnız olmadığını, seni sevgiyle sarmalayanları bir kez
daha görüp, inancın gücüne bir kez daha sarılmayı öğreniyormuşsun. Ve yaşam
kaldığı yerden devam ediyormuş... Gözünü bile kırpmadan canını uğruna vereceğin
sevdiklerinin sana bıraktığı sevgi mirasıyla.
Baba,
babacığım ben seni çok özledim, çok özlüyorum. Özlemek iyi değildir diyorlar
bana ama bu mümkün mü?
Senin
sesini,bakışını,varlığını özlüyorum.
Kucaklayışını, muhabbetini,
gülüşünü özlüyorum.
Bana
kızım deyişini, sevgini.
Buradan
sana tebessüm ediyorum tüm sevgimle...
Ailemiz
birlikte çok zorlu bir süreç atlattık. Bana o çok zor günlerde birkez daha
mücadele etmeyi öğrettin. İçindeki yaşam enerjinle hep mutlu olabilmeyi
öğrettin. Sabredebilmeyi öğrendim o günlerinde, empati kurabilmeyi yeniden.
Biz
beraber ''kanserle dans''ettik. Kayıp yok baba!! Sen bize sevginle ,inancınla,
hep kazandırmaya devam ettin! Korkular yerine son ana kadar varlığınla yaşamını,
yaşamımızı mutlu kıldın. Bu kadar dediğinde, diğer yolun başladı.
Bize
tebessüm ettiğini biliyorum. Bende tebessüm ediyorum sana. Senin gözlerinle
bakıyorum da sunulanı en iyi şekilde yaşamak bizim elimizde! Kayıpla çıkmadık
canım babacığım. Bugün bu yaşamda devam ediyor olsaydın aynı kuvvetle, inanç ve
sevgiyle hayatta dimdik durmaya devam edecektin. Ve güzel sesinle söylemeye
devam edecektin. Tüm şarkılarım seninle babacığım. Seni çok seviyorum...Çok
seviyoruz...
Sevgimle
sana..
Hale
Kazak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder