Kanser Yolculuğumda Karmaşık Duygular

Hangimiz karmaşık duygulardan geçmiyoruz ki! Sanırım ciddi bir hastalık bu süreci biraz daha yoğun yaşamamıza ve cevap aramamıza sebep oluyor. Bu yazıyı okurken hayatımızda hem teslimiyete hem de bazı yerlerde kontolü elde tutmaya yer olduğunu göreceksiniz. Var olmak, anın keyfini çıkarmak ve sürekli kafamızın içinde ve gelecekte yaşamanın arasındaki farkı hissedeceksiniz. Andrew Griffith kanserin bakış açısını nasıl değiştirdiğini çok güzel anlatmış.

İyi okumalar!  et



Dün kanser yolculuğum boyunca en çok karşıma çıkan iki çatışmadan bahsettim: kabullenme ve öfke, birey olmak ve bir gruba dahil olmak. Şimdi bir başka üçlüden bahsetmek istiyorum.

Teslimiyet/ kontrol

Kanser deneyimi teslimiyet ve kontrol arasındaki ince dengeyi bulmama neden oldu . Kanserle ilgili literatürün çoğu savaşmak, kurtulmak ve mücadeleden bahsediyor. Kendimce artık kontrolün tamemn benim elimde olmadığı fikrine teslim olmaya eğilimliydim.

Öneri ve yönlendirmeler için sağlık ekibime güveniyordum. Pratik destek ve duygusal desteği aile ve arkadaşalarımdam alıyordum. İşime ve iş arkadaşlarıma yokluğum sırasında işleri halledeceklerine dair güvenim vardı.

Hep kontrolün bende olmasına alışmış bir insan olarak hayatımın kontrolünün başkalarının elinde olması bakış açımı değiştirdi ve insanların değerini bilmeme yardımcı oldu.

Dayanışma ve güven ailem, arkadaşlarım, is çevrem ve sağlık ekibim ile ilişkimde hayati bir noktaya erişti.

Teslimiyet önemliydi ama nerede ve nasıl kontrolün benim elimde olduğunu ve olacağını da öğrenemem lazımdı. Pek çok detayda kontrolün elimde olduğunu gördüm.

Öncelikle durumum hakkında tam bilgi sahibi olmak için sağlık ekibimle işbirliği yaptım. Nüksten sonra daha da ilgiliydim. İşler istenildiği kadar çabuk ilerlemediğinde ekibime geri bildirim verdim. Tedavi opsiyonları ve ikinci görüş almak hakkında daha tesirli önerilerde bulundum.

Duygusal ve fızıksel anlamda kontrol benim için tedavi sırasında ya da aralarında zamanımı birşerler yapmak için nasıl kullandığımda gizliydi.

Karımla yaptığımız yürüyüşler bunun bir parçası oldu, hem onunla iletişim hem de fiziksel hareketli ve tabiatta olmanın konforunu verdi bana. Çoçuklarımla da zaman ayırmaya önem verdim.

Bir kitap listesi hazırladım kendime ilgi alanım ve arkadaşlarımın tavsiyesi dahilinde. Böylece entellektüel olarak da meşgul ettim kendimi.

Seyahat ettim, hem remisyon zamanı (Avusturalya, Paris) hem de kök hücre tedavi ve kemo öncesi hayatı yaşamak ve anılarımı oluşturmak için.

Yaşadıklarımdan anlam çıkarmak için yazmak hep önemli olmuştur. İlk tedavide bir günlük tuttum, hem fiziksel hem duygusal olarak yaşadıklarımı yazıyordum.İş arkadaşlarıma gönderdiğim haftalık güncellemeler daha sonra blog yazılarına dönüştü.


Var olmak/ Düşünmek


Biraz da Eckhart Tolle'nin öğretilerinden etkilenmiş olarak sadece farkında olmak, düşünmek ve analiz etmek arasındaki farkı düşündüm. Analitik bir insanım ve profesyonel anlamda bu hep işime yaramıştır ama aynı zamanda duygusal ve psikolojik yönden mücadele etttiğim bir durum olmuştur.

Çoğu zaman 'var olmak' sadece yürüyüşe çıkıp etrafımdaki güzelliklerin farkında olmak kadar kolaydı, ağaçlar, çiçekler, kuşların sesi, yaprakların üzerindeki ışık oyunlarını, sonbaharın renklerini fark etmek.

Ailemle konuşurken yüzde yüz onlarla birlikteydim. Akıllı telefonum kapalıydı ve bu bana kendimi iyi hissettirdi. Yorgun olduğumda, klasik müzikte rahatlama buldum ve müziğin içimden geçmesine izin verdim.

Tedaviler arasında karımla Paris kaçamağı yaptık ve çok ihtiyacım olan bir araydı özellikle tedavimle ilgili bir çok karar aşaması öncesi.


Yaşamak/ ölüm

Nihai çelişki.


Belki bu daha önce aldığım kararlarda gömülüydü, olabildiğince aktif kalma arzum ve zor zamanlarda hep bu da geçecek tutumumda.

Düşünüyorumda kanser ve ya diğer nedenlerle ölümün varlığını hissedenler için, bu hayatın ve şu anın kıymetini bilmemizi sağlıyor.

Zamanı garanti hissetmiyoruz ve odağımız bilmediğimiz uzun vade gelecektem kısa vadeye birşeyler yapmaya çevriliyor.

Kaynak:

http://www2.mdanderson.org/cancerwise/2012/11/juggling-complex-emotions-in-my-lymphoma-cancer-journey.html