İçimizden Biri Mini Röportajlar Nezih Tekman

İçimizde çok değerli insanlar, sağlık çalışanları var.  İşte onlardan biri: Nezih Hukay Tekman! Van Yüzüncü Yıl Üniversitesinde Radyasyon Onkolojisi bölümünde teknisyen olarak çalışıyor. İşinin her anını sevgiyle, şevkle, özenle yapıyor.

Şu sözü çok yakından etkiledi beni çünkü bir hafta önce gönüllü çalıştığım hastane ile ilgili kelimesi kelimesine aynı sözleri söyledim bir arkadaşıma. Yaptığı işe gönlünü, ruhunu veren sevgili Nezih’i saygı ve sevgiyle selamlıyor kutluyorum.

‘Masada yatan her hastayı kendi annem babam ailemden biri olarak görmediğim sürece bu işi gönülden yapmam mümkün değil.’

Sevgili Nezih bize yaptığın işi ve nasıl başladığını anlatırmısın? Nasıl geçiyor bir günün işte?

Daha önce Nükleer Tıp Biriminde görev yaptım. Van'a atandım ve hikayem böylece başlamış oldu. Radyasyon Onkolojisi Biriminde görevlendirildim. İlk defa kanserli bir hastaya tedavi uygulamanın vermiş olduğu farklılığı yaşadım. Hastamınızın tedavisine başlamadan önce Simülasyon cihazında Tomografisini çekiyoruz ve ışının hangi açılardan uygulanması gerektiğini hesaplıyoruz.

Hastalarımıza, hastanın ve hastalığın durumuna göre planlanan tedavi programını Cobalt-60 ve Lineer Akseleratör (Linac) cihazları ile uyguluyoruz. Verilecek radyasyonun toplam dozunu küçük ve eşit dozlara bölerek, günlük seanslar halinde haftanın 5 günü uygulama. Tedavi esnasında hastalarımız hiçbir ağrı hissetmezler.

Beni bu alana yönlendiren manevi tatmin, bir başkasına yardım etmenin verdiği mutluluk. Belki benim ufak bir tebessümümle durumum nasıl diyen bir hastama ''çok iyi, sabrımızı ve inancımızı elimizden bırakmıyoruz, moralimizi yüksek tutuyoruz'' diye ufak masum bir uyarıda bulunmam oldu. Onlar sayesinde varlığımın değerini daha iyi anladım. Bir aile ortamı oluşturarak yürekten dua etmeleri sebep oldu. Kiminin hastalığını bilmeden gelmesi kiminin bildiği halde umursamaması kiminin yakınının yanından uzaklaşması yalnız bırakılması beni çok etkiledi. İnsan zor gününde sevdiklerine muhtaç oluyor. Kiminin nişanlısı onu güçlendirdi ve onun için tedaviyi kabul etti. Örnek alınması gereken ne güzel bir durum.

Hastalarla yakın iletişimdesin. Seni etkileyen, sana ilham ve cesaret veren birkaç hikayeyi paylaşır mısın?

Çalışmaya başladığım ilk zamanlar psikolojimi zorlayan üzüldüğüm hastalarımız oldu. 8 yaşında Sinan adında bir hastamız vardı ve kimseyle konuşmazdı. Sanki büyümüş ne acılar çekmişte küçülmüştü. Bakışları boştu, tebessüm etmezdi onu gördükçe üzülürdüm. Kimi zaman ağlamak geldi içimden ama tuttum kendimi. Ben başaracaktım onu güldürmeyi. Allahın izniyle şaka yaptım ilgilendim konuşturdum açıldı. Sonra her geçen gün daha da açıldı Sinan konuşmaya başladı gülmeye başladı. Bu değişikliği gördükçe inanılmaz mutlu oldum. Tebessümün ve güzel bir sözün hasta için şifa bulduran bir ilaç olduğunu öğrenmiştim. Tedavi bittikten sonra iyi haberlerini aldım daha da mutlu oldum. Sinan annesini kaybetmiş sonra  bu hastalığa yakalanmıştı ailesinden öğrendiğim.

Başka bir genç hastamız vardı tedaviye hep sedyeyle gelirdi ve masaya alırken acı çekerdi tedavimiz ilerledi ve tekerlekli sandalye ile gelmeye başladı en sonunda yürüyerek gelmeye başladı ve güzel gelişmeler çok mutlu etti. Bazen hastamız tedaviye gelmedi aradım hastayı kaybettik sözünü duydum çok üzüldüm. Tedavisi biten hastalarımızı kontrollerde gördüm ve insanın yaptığı işin karşılığını almasının mutluluğunu yaşadım.

Masada yatan her hastayı kendi annem babam ailemden biri olarak görmediğim sürece bu işi gönülden yapmam mümkün değil. 2008 Yılından beri görev yapıyorum ve kanserli hastalara hizmet etmekten mutluluk duyuyorum. Ve devam ettirmek için Hacettepe Üniversitesi Radyoterapi Bölümü 'nü kazandım. Gönlüm bu hastalarda oldukça ve ben onların duasını aldığım sürece daha ne isterim. Sağlık hizmeti yaparken vicdanınız varsa hizmet etmiş olursunuz zira bu işi sadece para için yaparsanız çalışan ceset gibisinizdir hissiz ve yaşamıyorsunuzdur.

Kanserle Dans ailesi için eklemek istediğin var mı?

Ya ben, ya sen, ya da sevdiğimiz ''kanserle dans'' ettik, ediyoruz, edeceğiz. Yaşamayan bilemez. Çok teşekkür ederim ve tüm hastalarımıza şifa diliyorum, huzur diliyorum.

Nezih Tekman