İçimizden Biri Burcu --Röportaj: Nezih Hukay Tekman

Sevgili Burcu kendini tanıtır mısın bizlere?  

Ankaralıyım. İstanbul'da Sağlık Personeliyim.

Teşhis konulduğunda ne hissettin? Nasıl bir tedavi sürecinden geçtin?

2 yıl içerisinde aşırı bir kilo artışı oldu muayene oldum ve Hipotirod olduğunu öğrendim (tiroid bezlerim yeterli çalışmıyordu) 1,5 yıl ilac kullandım, iyilestim. Herşey yolunda gidiyordu taki boğazımda iki nodül büyüyene kadar. Birden büyüyen bu nodül neyin nesiydi? Birlikte çalıştığım hocalarımın tavsiyesi üzerine biyopsi yapıldı. Terzi kendi söküğünü dikemezmiş ya biyopsi tarihini uzattıkça uzattım. Aman ne olacak dursun biraz daha dediğim zaman Hocamdan işittiğim azarla biyopsi yaptırdım. Bir gece nöbetinde sonucuma bakmak üzere sisteme girdim ve sonucumu gördüm, Papiller karsinom yazıyordu.

Ellerim titerdi daha detaylı araştırmak için internete yöneldim. Hemen Hocama haber verdim. Hoca baktı ve tiroid ca dedi işte o an sanki tüm vücudum uyuştu, soğuk ter döktüm. İnsanın aklına ilk ailesi geliyor. Ama şanslısın dedi hocam ‘en iyi evre, en iyi kanser, korkma!’ dedi.

Korku değilde o kanser kelimesini duymak bile insanı çok etkiliyor. İnsan konduramıyor kendine. Sonra vazgeçmeyi düşünüyorsun aman ne olacak diyorsun, tedaviyi reddetmek geliyor ve aile geliyor aklına... Kalıyorsun... Kabulleniyorsun.

Nasıl bir tedavi aldın?

Ameliyat oldum, tüm tiroid lenf nodları alındı. Binde bir ihtimal buldu beni. Lenf metastazı vardı. Radyoiyot tedavisi almalısın dediler.. Aldım.. Ne yazık ki Radyoiyot yok etmemişti, iki lenf nodu çıktı. 

 

Hayatında neler değişti kanser öncesi ve sonrası?

Bu hastalıkta üzüldüğüm tek şey ne oldu biliyor musun Nezihciğim? Öleceksem kaderimde varsa şu an ölebilirim. Onkolojide çalışmayı istiyordum mesleğe başladığım ilk yıllarda ama kendim yakalanınca onkoloji hastası gelse bakamıyorum, arkadaşıma yönlendiriyorum. Çünkü ağlamak geliyor içimden bazen. Daha önce birçok hastama moral vermiştim, hep ararlardı. Şimdi moral verecek kişi kendim oldum. 

Tedavin sırasında seni mutlu eden unutmadığın bir anın var mı? 

En cok güldüğüm ne oldu anlatayım hemen. Atom bombası gibi hissediyordum kendimi  5 gün kaldım iyot tedavisinde ve kimse yaklaşamıyor yanıma.  Güldüğüm olay da yemek dağıtan arkadaşlardı. Odamın kapısının önünde masa var oraya bırakıp gidiyorlar sonra ben kapıyı açıp yemeği alıyordum. Birgün cok fena acıktım yemeğin geldiğini duydum, bıraktılar sandım yemeği, kapıyı açmamla yemeği dağıtan kişinin ayayyy çığlığıyla kaçması bir oldu, ona çok güldüm. 

Hayatında neler değişti kanser öncesi ve sonrası?

önce ve sonra. kontrol öncesi kaygı bazen oluyor. Tatlıyı çok sevdiğim için tatlı yiyip öyle gidiyorum.  Kanser öncesi hayatımda hiçbir heyecan yoktu, sıradandı.. Kanser geldi hareketlendi biraz hayatım.  

Son olarak kanserle dans edenlere ve Kanserle Dans ailesine söylemek istediğin bir şey var mı? 

Herşeyin bir başlangıcı ve bir bitişi vardır. Kanserinde elbet bir sonu var... Kanserle Dans benim için bir dönüm noktası. Oradaki dostlukları görünce ne dedim biliyor musun ? İyi ki kanser hastasıyım...

 Kanserle Dans edenlere edenlere mesajım: hayata tutunun, bırakırsanız eliniz kayar, düşersiniz. Umut ve Sabır olmazsa olmazımızdır. Moral çok önemli biliyorsunuz zaten.

Kanserle Dansa mesajım ; Hepinizi seviyorum ki :) 

Burcu