İçimizden Biri Mini Röportajlar -- Emine Demirel



Onkoloji hemşirem Ayşe hemşireyle
Emine hanım fotoğraflara bir yolculuğa çıkardı bizi, kanserle dansında ona eşlik eden kişilerle tek tek tanıştırdı.

Beni en çok etkileyen "benim 5 yaşında ki çocuktan bile öğrenecek çok şeyim var" demesi oldu, hayata sevgi ve öğrenme iştahıyla bakiyor.

Yalnız bırakanlar da olmuş onu ama yerine inanılmaz güzel, dost insanlar girmiş hayatına. Kocaman bir ailesi var şimdi, onu koruyup kollayan doktor ve hemşirelerinden, kemo zamanı nöbetleşe yemek yapıp getiren komşularından kurulu. Ve tabi artik bir de Kanserle Dans ailesi.

Ebru

Küçük oğlum
Eminecim kendini biraz tanıtırmısın bizlere?


Samsunda yaşıyorum. 10 yıldır onkoloji hastasıyım. 2003’te meme kanseriyle tanıştım. Sonra iki kere daha ziyaret etti beni. 2012'de metastatik meme ca ve 2013'de akciğerde metastaz meme ca. Şu an hala kemoterapi alıyorum. 19 martta 4.kemoyu alacağım. Ama günük düzenimi çok etkilemiyor şu an.


Ben sizinle biraz telefonda konuştum çok güzel bir enerji aldım. Hep böyle her şeye olumlu bakan birimiydiniz?


Evet hep böyleyim. Doktorum Kerem Hocam sizin pozitifliğinize hayranım diyor bana.


2003’e geri dönelim nasıl teşhis konuldu?


Küçük.oğluma 7 aylık hamileydim, sol memede küçük bir kitle farkettim ama süt kanallarında tıkanmadır belki diye önemsemedim. Oğlumu 2 yıl emzirdim ama sol memeyi çok fazla emiyordu ve almak istemiyordu. Emzirmeyi kestikten sonra genel cerrahi uzmanına gittim. Tarama yapıldı orda fibrostik kist görünümünde yağ bezesi olabilir denildi. Ama doktorum bununla yetinmeyip biyopsi istedi. Parça alındı ve sonucu kötü çıktı doktorum bana bunu ağlayarak söylediği anı hiç unutmam.

Doktorum Kerem Hocam

Böyle bir haberi alınca ne yaşıyor insan?  

İlk duyduğumda hastalığımın 2.aşamanın 3. evresine geldiğini zor ama sabır gerektiren bir yolda yürüyeceğimi düşünüp sakin bir şekilde olayı çok fazla dramatize etmeden kabullendim.

İlk aklıma gelen o zaman 6 ve 2 buçuk yaşında ki iki oğlum oldu. Onlar için mücadele edecektim. İlk gözümün önüne onlar geldi.


Arkadaşım kemoterapi sekreterlerinden Canan

Hayatın nasıl değişti bu 10 sene ve 3 dans sırasında?


Çok şey değişti. Ama olumsuz bir değişime izin vermedim. Sol meme, rahim ve yumurtalıklar, koltuk altı, lenf bezlerim alındı. Bunların hepsi ayrı ayrı ameliyatlar tabi.

Ve tabi 2012'de ve 2013'de tekrar metastaz yapması can sıkıcı gözükse de olaya hiç öyle bakmadım. Bu süreçte beni mutlu eden arkadaşlarım, dostlarım ve komşularım oldu. Bu hastalıkla savaşmayı çok iyi öğrendim. Olayı beynimde bitirdim. Hastalığımı yeneceğime inandım ve bunun aksini düşünmedim. Hayata daha sıkı sarıldım, yaşadığım onca can sıkıcı olaya rağmen hayatı doya doya yaşamak tek hedefim oldu.
Eski doktorum tülin hocam istanbulda görev yapıyor ikinci kez kanseri yendiğimde istanbulda onun misafiri olmuş ve onunla boğazda yemek yemiştik. 

Bu arada birde boşanma süreci yaşadın değil mi?


Benim iki yaşam kaynağım

Evet hasta olduğum için 16 yıllık evliliğim bitti. 16 yıllık eşim ilk kemoterapiyi almamdan sadece 1 hafta sonra boşanmak istediğini söyledi. Şu an 15 yaşındaki oğlum benimle kalmakta 11 yaşındaki ufaklık babasıyla.
 

  
Hemşirem havva hanım yılbaşında beni ziyarete gelmişti 2013e beraber girdik.

Seni en çok zorlayan ne oldu? Kanserle Dans ailesi için önerilerin var mı?

En büyük zorluğu kemotarapi süreci sanırım. Saçlarımın dökülmesi tırnaklarımın siyahlaşması ve geçmeyen bulantılardı.

Kanserle Dans ailesine önerim hiçbir zaman umudunuzu kaybetmeyin. Hastalığı kabullenmek en önemlisi, kabullenir ve başaracağınıza inanırsanız bu yolda başarıya ulaşan siz olacaksınız.


Kimler vardı çevrendeki destek ağında bahsedermisin?


En başta doktorlarım, hemşirelerim, komşularım, öğretmenlerim, arkadaşlarım ki özellikle yurt dışında yaşayan arkadaşım yasemin, ablam ve iki oğlumdu bana destek olan. Komşularım sırayla gelip yemek yaptılar tedavi zamanı. Doktorlarım Tülin Hanım, Babür Bey, Kerem Hocanın inanılmaz desteği, arkadaşlarımın beni dışarı çıkarıp sinemaya tiyatroya götürerek bu süreci daha rahat atlatmamı sağlamasını unutamam ve çok şey borçluyum onlara.

 Tiyatro sonrası doktorum Dilek hanım ve 3 hemşiremle birlikte

Doktorlarım bu hastalıkla nasıl baş etmem gerektiğini neler yaparsam başarılı olacağımı anlatıp takipçisi oldular.

Son olarak eklemek istediklerin...

Bu hastalık bana iki kez musallat oldu iki kez yenildi ama akıllanmadı! Şimdi üçüncü kez kendini göstermeye çalışıyor tekrar yenilecek buna adım kadar eminim.


Hiç bir zaman umutsuzluğa kapılmayın. Başaracağınıza inanın ve doktorlarınıza güvenib. Takiplerinizi, kontrollerinizi aksatmadan yapar ve düzenli beslenirseniz her zaman kazanan siz olursunuz.


Bu hastalığa yakalanan tedavi gören arkadaşlarım eminim zor bir yolda yürüyorlar ve zor olduğu kadar sabır gerektiren bir yol. Lütfen pes etmesinler inanıyorum ki o yol bitiminde onları çok güzel bir hayat bekliyor.


Hayat ne olursa olsun size neler getirirse getirsin yaşamaya değer ve benyaşamayı nefes almayı çok seviyorum.

Kanserle Dans ailesi için elimden ne gelirse gönüllü olarak yapmaya hazırım. Bana bu imkanı verdiğiniz için teşekkür ederim.

Emine Demirel




3 yorum:

Adsız dedi ki...

Mükemmel bir insan, anne ve onkoloji ailemizin sevgi dolu kızı.Seni çok seviyoruz.
Dr.Babur Soylu

Adsız dedi ki...

Beni aglattiniz. Size sarilmak istedim. Ben de oglumun dansina eşlik ediyorum suan hastane odasinda. Acilariniz yuzunuzu nurlandirmis...

ebru dedi ki...

Eminecim, insallah bir gun yuz yuze de gorusur kucaklasiriz ama sen ta uzaklardan benim en yakinima yuregime dokundun, hayatima girdin sana ne desem ne yazsam az. cok ozel bir insansin.